bevallen zonder pijn?

Hallo allemaal,

Een berichtje uit het land waar het leven (voor mij althans) zeer goed is! Ik geniet volop van deze prachtige stad en de veelkleurigheid van de mensen die ik ontmoet. Het is een vreemde gewaarwording om Joden en Arabieren ogenschijnlijk vredig met elkaar te zien leven. In een context van een enorm complex vredesproces. Er is hier een werkgroep met studenten met allerlei nationaliteiten door elkaar die het heel gezellig hebben. Als ik bij de damascuspoort loop midden in de arabische wijk zie ik orthodoxe Joden vredig naar binnen lopen. Ik weet natuurlijk niet wat er in hun gedachten omgaat en het openslaan van de Jerusalem Post levert een groot aantal artikelen over het stoppen van bouwen van nederzettingen en het al dan niet een bedreiging zijn van de Iraanse atoombommen voor Israel. Uit een gesprek met een medestudent blijkt dat in Israel woonachtige Arabieren geen stemrecht hebben...

De afgelopen weken heb ik op de verloskamers meegeholpen en heel wat kindertjes geboren zien worden. Een belevenis op zich. Er is een hele gradatie in de mate van orthodoxheid in hoeverre mannen betrokken zijn bij de bevalling. Orthodoxe Joden raken hun vrouw niet aan en kijken haar uberhaupt nauwelijks aan. Ze staan in een hoekje en liever nog om de hoek in de kamer te bidden. Gelukkig is er meestal een moeder of zus van de vrouw bij die haar ondersteunt in het hele proces. De wetenschap dat hun man voor hun aan het bidden is, is voor veel vrouwen een enorme steun en moeders begrijpen sowieso beter wat ze kunnen doen tijdens een bevalling... Conclusie na twee weken: deze taakverdeling is zo gek nog niet. Deze conclusie werd ondersteund door het feit dat een van de mannen die wel actief betrokken was op het moment supreme een epileptische aanval kreeg...

Beleidsmatig is het ook interessant, er wordt hier veel meer gemedicaliseerd dan in Nederland (ze noemen het hier zelf dat ze veel actiever zijn, het is natuurlijk maar hoe je het bekijkt) en epidurale pijnstilling is de normaalste zaak van de wereld. Sterker nog: ogen rollen eruit als ik zeg dat veel vrouwen thuis bevallen (zonder epiduraal dus) en dat in het ziekenhuis ook niet iedereen een epiduraal krijgt... Hier is er fulltime een anesthesist voor de verloskamers (en spoed keizersnedes) beschikbaar. Gevolg van dit beleid: 'ik wil dat de verloskundige nu komt, want ik wil z.s.m. een epiduraal' (pt in mijn ogen nauwelijks pijnlijk). Bij een andere patient: 'anesthesist: deze pt ga ik een spinaal geven want ze kan niet wachten tot de epiduraal is ingewerkt' (pt beetje pijnlijk, inwerktijd 15 minuten). Van de epiduraal kun je last krijgen van jeuk, uiteraard is daar ook een medicament voor hier dat gister aan een pt gegeven werd. Gevolg daarvan: patient was op moment van volledige ontsluiting zo versuft agv het medicament dat ze nauwelijks aanspreekbaar was en we een uur moesten wachten voordat we konden gaan persen. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen...

Ik vermaak me dus door de weeks prima, helemaal leuk is het om in de weekenden van de stad te genieten. Het is fantastisch om door de oude binnenstad te lopen en over de Joodse markt. Er hangt een bijzondere sfeer, gevoed door de rijke historie en de cultuur. Bijzonder is vooral ook de religieuze lading: ik heb een aantal kerkdiensten en bijbelstudie bijeenkomsten meegemaakt. Alles is tweetalig (Hebreeuws en Engels). Het is bijzonder dat de messiasbelijdende Joden het oude testament in hun eigen taal kunnen lezen, ik weet niet of het er iets mee te maken heeft maar de kennis van de bijbel is enorm. Teksten uit het oude testament over Israel en Jeruzalem komen ook voor mij hier tot leven. Bij de aanvang van de sabbat heb ik de klaagmuur bezocht en het is erg bijzonder om te zien hoe enthousiast de Joden de sabbat vieren met lezen van teksten, bidden, zingen en dansen. Het was echt een feest!

Succes met alle bezigheden in Nederland en nog bedankt voor jullie reacties. Ik geniet ervan om dat te lezen! En natuurlijk een fijne sinterklaas gewenst :)

Hartelijke groet, Janneke